Οι καταρράκτες της Βαρβάρας Χαλκιδικής

15 Αυγούστου 2019

Μετά την πρωινή λειτουργία ετοιμάζω στα γρήγορα τη μηχανή και ξεκινάω με προορισμό την Βόρεια Χαλκιδική και συγκεκριμένα την Αρναία. Οι προβλέψεις για τον καιρό κάνουν λόγο για ισχυρές καταιγίδες με χαλάζι για την περιοχή του Πολυγύρου και της Αρναίας και ως ώρα έναρξης των φαινομένων κάποια site δίνουν από της 3 το μεσημέρι ενώ κάποια άλλα το προσδιορίζουν γύρω στις 5 με 6 το απόγευμα.

Αποφασίζω να το ρισκάρω και να πραγματοποιήσω την εξόρμηση και υπολογίζω να έχω πάρει τον δρόμο της επιστροφής γύρω στις 3 το μεσημέρι, εκτιμώντας και τα πραγματικά δεδομένα του καιρού, κοινώς βλέποντας και κάνοντας.

Με αυτά τα δεδομένα φορτώνω τα λίγα πράγματά μου στη μηχανή, κινητό, κάμερα κράνους και φορτιστές, και ξεκινώ από το Πολύχρονο με πολύ καλό και ηλιόλουστο καιρό. Κατευθύνομαι προς Νέα Μουδανιά, στρίβω δεξιά για Πολύγυρο και μετά για Άγιο Πρόδρομο όπου παίρνω τον δρόμο για Αρναία σε μια όμορφη διαδρομή που έχω κάνει πολλές φορές κατά το παρελθόν και σε λιγότερο από μιάμιση ώρα είμαι στο κέντρο της Αρναίας όπου σταματώ για ένα καφέ και για μια τελευταία ματιά στον χάρτη για να προσδιορίσω την διαδρομή που θα ακολουθήσω.

Τοποθετώ την κάμερα στο κράνος, την ενεργοποιώ και ξεκινάω με σκοπό τους καταρράκτες τις Βαρβάρας, που στην πραγματικότητα βρίσκονται ποιο κοντά στην Ολυμπιάδα.

Βγαίνω από την Αρναία και συνεχίζω προς το Παλαιοχώρι και μετά στο Νεοχώρι μέσα από έναν υπέροχο επαρχιακό δρόμο. Και στα τρία χωριά, τα σπίτια έχουν ωραία αρχιτεκτονική από της αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Λίγο μετά το Νεοχώρι στρίβω αριστερά στο δρόμο που οδηγεί στην Βαρβάρα, ο δρόμος γίνετε ποιο ορεινός και οι βλάστηση ποιο πλούσια, μετά από κάποια χιλιόμετρα που διανύω βρίσκω διασταύρωση όπου δεξιά οδηγεί στην Ολυμπιάδα και αριστερά στην Βαρβάρα, στρίβω δεξιά και βρίσκομαι στην απόλυτη ευτυχία. Η ομορφιά του τοπίου δεν περιγράφετε, το δάσος έχει μία άγρια ομορφιά που σε συναρπάζει, τα δένδρα σκεπάζουν τον δρόμο σχηματίζοντας τούνελ μέσα από τα οποία πρέπει να οδηγήσεις σε ένα δρόμο που η μία στροφή ακολουθεί την άλλη, έχοντας στο κιβώτιο 2^η ή 3^η σχέση ανάλογα την στροφή και την διάθεση, στροφές όλων των ειδών, φουρκέτες, ανοικτές, κλειστές, ότι τραβάει η όρεξή σου, ο δρόμος μέχρι την Ολυμπιάδα είναι 17 χιλιόμετρα.

Οδηγώ για περισσότερο από 10 χιλιόμετρα μέσα στο δάσος και συναντώ τις πέντε βρύσες με το τρεχούμενο νερό, κάνω μία μικρή στάση και πιάνω κουβέντα με κάποιους επισκέπτες που σταμάτησαν να δροσιστούν πίνοντας από το βουνίσιο νερό. Τους ρωτάω αν ξέρουν το δρόμο για τους καταρράκτες αλλά μου απαντούν ότι πρώτη φορά επισκέπτονται την περιοχή και δεν γνώριζαν ότι υπήρχαν καταρράκτες εκεί κοντά.

Συνεχίζω τον δρόμο μου και σε πολύ λίγο, έχω την αίσθηση ότι έκανα 2-3 χιλιόμετρα, βλέπω την πινακίδα που με κατευθύνει αριστερά προς τους καταρράκτες σε έναν βατό χωματόδρομο στον οποίο οδηγώ για περίπου 3,5 χιλιόμετρα και φτάνω στον στόχο μου, τους καταρράκτες της Βαρβάρας.

Παρκάρω την μηχανή και ενώ είμαι έτοιμος να βαδίσω προς τους καταρράκτες, βλέπω να καταφθάνει και η οικογένεια που είχα συναντήσει στις 5 βρύσες. Διασχίζω με τα πόδια ένα πολύ ωραίο μονοπάτι, περνώ ένα ξύλινο γεφυράκι πάνω από το ποταμάκι και συνεχίζοντας σε ένα ακόμα μονοπάτι, θέλει λίγο προσοχή, φτάνω σε ένα απίθανα όμορφο μέρος με δύο καταρράκτες να ρέουν σχηματίζοντας μια μικρή λιμνούλα όπου υπήρχε αρκετός κόσμος που έκανε τις βουτιές του στα παγωμένα νερά.

Στάση για ξεκούραση, τις απαραίτητες φωτογραφίες, ένα μικρό βιντεάκι και παίρνω τον δρόμο της επιστροφής.

Δείτε το βιντεάκι από τους καταρράκτες

 όπως και ένα 20λεπτο περίπου βίντεο με την διαδρομή από την Αρναία μέχρι τους καταρράκτες